Van Bardolino naar Venetië

Dinsdagochtend, de zon schijnt en de laatste wolken lossen snel op. We verlaten vandaag Bardolino. Vijf mooie dagen aan het Gardameer, maar nu dwingt ons trekkersbloed ons oostwaarts, naar Venetië, te gaan. Het oppakken van onze tent en andere spullen gaat routineus en om half tien rijden we naar de snelweg Brenner-Modena.De reis verloopt zonder problemen. Het landschap is aanvankelijk nog heuvelachtig, maar éénmaal op de tolweg Milaan-Venetië is het uitzicht weinig opwindend ,de vrachtwagens die we passeren, zijn  niet bepaald oogstrelend en de gebouwen langs de snelweg zijn van een fantasieloze,sjofele treurigheid dat ik het liefst mijn ogen zou wilen sluiten. Venetië is gelukkig niet ver weg en even voor het middaguur, staat onze tent op het tentenveld van camping, jawel, Venetië.

Drie uur later staan we op het San Marcoplein en worden we overweldigd door de pracht van dit plein en haar gebouwen. Een sublieme symbiose van wereldse en religieuze macht, tot in de kleinste details verfijnd en met groot vakmanschap uitgevoerd. Dat deze stad machtig was en haar wil oplegde, daar laat dit plein geen twijfel over bestaan.