Van Regensburg naar Trento

Vanochtend werden we wakker door het zware geluid van kerklokken. Het was zes uur, maar de klok sloeg niet zes. Het luiden duurde relatief lang en stierf langzaam weg. Vreemd voor dat uur. Ik heb daarna niet meer geslapen en heb de tijd met socialmedia gevuld. 

Om half negen klaar met inpakken en ontbijten. Koffie nemen we mee in de auto. We rijden vandaag naar Trento in de Dolomieten. De eerste uren regent het veel en de Alpen hullen zich in treurig grijs. Op de Brennerpas wordt het  beter, maar echt mooi wordt het als we de grens met Italië over zijn. De zon laat zich zien en alras zien we meer blauwe dan donkergrijze lucht. Bovendien schiet de temperatuur omhoog en krijgen we het benauwd warm in onze fleecetruien. Uit die dingen!  

De route door het Duitse en Oostenrijkse hooggebergte maakte mij niet bepaald enthousiast. De eentonige naaldwouden waarmee  de bergen begroeid zijn vervelen mij snel. Slechts de nietigheid van de auto's wordt benadrukt door deze hoogopgedrukte steenreuzen. Voorbij Brenner wordt de sfeer anders. Dan vermengt de cultuur zich meer met de natuur en vangt je oog kloosters, kastelen, fortificaties en elegant spitse kerktorens. Wijngaarden vullen de glooiingen van het landschap en in het dal is er fruit- en maisteelt.  

De  Dolomieten zijn verrassend afwisselend. Soms laaggebergte, bijna vriendelijk glooiend en dan weer stijl, ruw en prachtig geel van kleur.

De moderne lelijkheid is er voornamelijk bij Bolzano en Trento. Outletcentra, garagebedrijven, supermarkten XXL aaneengeregen langs de snelweg. 

Rond vier uur zijn we op de camping. Een terrascamping in de bergen bij Terlago, zo'n 10 km van Trento. Een keurige camping die, na een lange zomer, de herfst al uitademt. Het restaurant en de minimarker zijn gesloten en het aantal beschikbare campingplaatsen is zeker met de helft gereduceerd. De campinggasten zijn vrijwel allemaal boven de 65 en zijn hier met camper of caravan. Om half acht was het uitgestorven en dat beklemt me. Daarom morgen naar een plek waar meer rumoer is.     

Vanmiddag nog naar het dorp gefietst, hier 5 km vandaan. Bergaf: heerlijk! Maar bergop was het een marteling. Ik moet erkennen dat mijn conditie ernstig aan kracht heeft ingeboet.

Nu waait de wind en ritselen de dorre bladeren vredig. We gaan  een glas wijn drinken.