Trento

Gisteren werden we vroeg gewekt door het kraaien van een haan. Vermoedelijk een oude, want het gekukeleku, klonk gorgelend en niet helder. Maar hij was ,met de klok van vijf uur, wel vroeg uit de veren. Op de fiets naar de Allimentari, in het dorp hier vijf minuten vandaan. Broodjes en spek voor bij de eieren gekocht. 

We doen het rustig aan. Ontbijten, lezen de krant en drinken koffie. Daarna naar Trento.

Trento is een mooie stad. Het Domplein is prachtig omringd door voorname huizen met kleurige fresco's. De Dom is in romaanse stijl gebouwd. Geen tierlantijnen aan de buitenkant en de voorgevel beperkt zich tot een groot vensterrozet en de uientoren verwijst nog naar de Oostenrijks/Hongaarse invloeden. In het midden van het plein staat een gracieuze fontein met Neptunes en zijn onafscheidelijke drietand . Te bedenken dat dit plein een kleine 500 honderd jaar geleden, 18 jaar lang, het brandpunt van de contrareformatie was. De katholieke kerk werd toen door de reformatie noodgedwongen wakker geschud en net als vandaag de dag moest zij het misbruik en de oplichterij bestrijden. En dat heeft de kerk toen, volgens mij, met verve gedaan en ze heeft ons de glorie van de Barok nagelaten. 

We wandelen verder door de smalle straten van de stad en de Italiaanse sfeer maakt ons opgetogen. De Palazzi met hun kleine balkons en fresco's aan de voorzijde zijn van een innemende schoonheid. We drinken de eerste espresso aan de bar van een ijssalon. En even later kunnen we de verleiding niet weerstaan om pasta te gaan eten. En zo zitten we om twee uur ontspannen op een terras en drinkende een glas Muller Thurgau en eten penne en ravioli .

In de namiddag zijn we weer op de camping. Eten nog een kleinigheid (soep van spinazie, rundergehakt en geitenkaas) . 

De avond krijgt een wat naargeestig verloop. Onze Nederlandse buurman gaat, nadat hij al achter de auto had staan kijken naar mijn bezigheden, ongegeneerd in een klapstoeltje zitten, op enkele meters van mij vandaan, en observeerde me. Ik heb hem aangesproken, maar hij verrekte het om zich te verplaatsen. Toen Marjan terug kwam, stond hij op en ging z'n caravan in. Kasper R. opperde op FB dat hij een oogje op me had, maar dat leek me niet. Het leek meer op treiteren. Maar zekerheid krijg ik daar niet over want hij is, met zijn vrouw, zojuist vertrokken. Daar ben ik niet rouwig om. 

De afgelopen nacht heeft het stevig geregend en gedonderd.  Toch redelijk geslapen, hoewel ik vanochtend een uur heb liggen wachten op het kraaien van de oude haan.  Die liet zich pas na half zeven horen. De eerst kraai was helder en hoog en daarna verviel hij weer in ingetogen gekukel.

Nu komt de zon langzaam door de wolkennevel en wordt het warmer. We hebben ontbeten en koffie gedronken.